ارتباطات نوین چقدر ناگزیر است؟

این یکی از سؤالاتی است که گاهی درباره اش فکر می کنم: اگر قرار بود امروز پیامبری مبعوث شود، او با تکنولوژی های نوین ارتباطی چه می کرد؟ بر اساس معتقدات ما هیچ پیامبر دیگری مبعوث نخواهد شد اما جواب این سوال از این جهت مهم است که ما درباره ماهیت و جایگاه رسانه هاو وسایل ارتباطی جدید چگونه می اندیشیم و تا چه اندازه آنها را جدی گرفته ایم. حتی اگر قصد رساندن هیچ پیامی به هیچ کسی نداشته باشیم، باز هم حضور این رسانه ها و پیام رسان ها و تکنولوژی های خارق العاده پیش رو و تاثیر آنها بر زندگی و زمانه مان غیرقابل چشم پوشی است. پیامبران همیشه برای رساندن پیام خود و برقراری ارتباط با مردم از همه ظرفیت های موجود استفاده می کردند اما آیا همه ظرفیت هایی که امروز به این منظور در اختیار ماست، اخلاقا و شرعا قابل استفاده است؟

ما و هنر انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی یک فرهنگ است و هنر انقلاب اسلامی، هنری است که به این فرهنگ خدمت می‌کند. اما نه اینکه این کار تنها از کسانی برآید که رسماً عنوان هنرمند گرفته‌اند و به کار هنری مشغول‌اند؛ همه ما، همه مردم، همه کسانی که واقعیت این فرهنگ را درک کرده‌اند و به علاقه‌مند هستند می‌توانند، از طریق هنر به آن خدمت کنند.
مهم‌ترین خدمتی که از دست همه برمی‌آید، 

در حساسیت گودر

به نظرم هر چه زودتر باید یه فکری برای سواد رسانه ای ملت کرد. راه نجات از عقب موندگی استفاده از رسانه نیست بلکه درست استفاده کردنه!وگرنه دچار سوءهاضمه فکری می شویم و خب می دونید نتیجه این سوءهاضمه بیشتر( با عرض پوزش) یبوست فکریست تا اسهال فکری(بازم ببخشید) .

ت:در نوشتن این تذکر خصوصا به گودر (علیه ما علیه)نظر داشتم!

این یک جنگ سایبری است

1. بعد از این که خبر آمد:ایرانی‌ها بزرگترین جستجوگر چینی را هک کردند باید منتظر تبعات این اتفاق می بودیم.
2. نمی دانم آیا امکان این وجود داشته است که مسئولین آن سایت هک شده بفهمند واقعا چه کسی وبا چه نیتی این کار را کرده است یا نه اما واکنش های اولیه به این اقدام نشان می داد با وجود همه ابهام ها وپیچیدگی های موجود در این قضیه( مثلا این که ارتش سایبری ایران در اعتراض به دخالت امریکا در امور ایران سایت چینی را هک می کند!!)میدانی برای یک سری دردسرهای جدید باز شده است.
3. امروز وقتی به سایت رسانه را باز کردم با پیام هکرهای چینی روبرو شدم که در کمال احترام اعلام می کردند این یک جنگ سایبری است.البه آنها حق دارند این حرف را بزنند اما آیا آنچه به اسم این جنگ انجام می دهند حق آن هاست؟ این شبیه حمله جنگنده ها به غیرنظامی های بی گناه است.و حتما غیر اخلاقی است. اما وجه غیر اخلاقی دیگری هم وجود دارد که متاسفانه در سایه قرار گرفته است و آن جنگ ابتدایی هکرهاست.( شاید لازم باشد در جنگ سایبریک هم قواعد فقهی جهاد را لحاظ کرد. )
این خصوصا درباره گروه هایی که واقعا با انگیزه های ملی ومذهبی این کار را می کنند بیشتر مورد توجه است به ویژه آنجا که هدف مورد حمله نه یک پایگاه مشخص دشمن که یک پایگاه خدماتی است.
4. «بایدو» اولین موتور جستجوگر چینی هاست و نمی بایست مورد تعرض قرار گیرد.(در مورد توئیتر وضع برعکس است اگر کنترل شده ومحدود باشد.)
5. آنچه ما به نام ارتش سایبری ایرانیان می شناسیم می بایست برای فعالیت خود به فوریت تبدیل به یک نهاد کامل شود که بتواند در مقابل حملاتش پاسخگو یا حداقل در مقابل آنچه که به نام او انجام می دهند دارای قدرت دفاع وتبری باشد.

قوت فقط تفنگ نیست و لزوم حرفه ای شدن به سبک خودمان

فهم ما از متون دین باید متوجه اهداف و مقاصد باشد خصوصا وقتی در برخی فرمان ها هدف ها هم به صراحت ذکر شده است مثل قضیه : و أعدو ما استطعتم من قوه . اگر قصد ایجاد رعب در دل دشمن است بایست به هر آنچه که آن را حاصل می کند دست یافت. اینجا منظورم قوت و قدرت رسانه ایست و البته نه آنگونه که الآن داریم عمل می کنیم. هر وقت صحبت از رسانه های جمهوری اسلامی ( مرزی و فرا مرزی ) می شود من به یاد نشریات موسسه امام می افتم. یک نوع نظریه ای وجود دارد ظاهرا قریب به این مضمون: تولید برای هیچ ، که الآن در خیلی جاهای دیگر هم دارد دنبال می شود و مشخصه بارز آن و به قول منطقی ها فصل آن هم غیرحرفه ای بودن است. و البته همه اش هم کار عملیاتی وتولید برنامه نیست چون بسیاری از مشکلات ما مربوط به فقدان نظریات مناسب و خط ومشی های حرفه ای و علمی بومی است. تا راه را برای ما در مسیر فتح قلوب واندیشه ها هموار کند. این را هم حکومت ها بایددنبال کنند و هم بنگاه های خصوصی که توسط آدم ها متعهد حرفه ای باعرضه و سرمایه دار متولد باید بشوند.